Wie is Stacy & wat betekend Manoea?

Welkom, mijn naam is Stacy, ik ben dertig jaar & founder of Manoea - healings en readings voor elke bijzondere ziel. 

 

Als medium gebruik ik al mijn kennis, kunde en gaven om elke klant een prachtige sessie te geven. Deze kennis en invulling van de sessies komt via mijn zesde zintuig tot mij. De bron die ik sinds mijn geboorte al ervaar. Ik ben helderhorend, heldervoelend, helderziend, helderruikend en helderwetend.

Wat samen met jaren van prachtige opleidingen en cursussen maar vooral ook innerlijk werk, heeft geleerd om mijn gaven op allerlei vlakken in te zetten. 

 

Tijdens een sessie reizen we samen - binnen een veilige en vertrouwde setting - naar wat er gezien mag worden. Er is geen benodigde kennis of ervaring nodig voor het ontvangen van mijn sessies. Na een sessie kun jij weer voorwaarts. Er is rust, ruimte, heling en bezinning. Maar ook overview, veiligheid en een bedding waarin jij weer helemaal kunt zijn. Je ontvangt precies wat je nodig hebt.

 

We kunnen naar allerlei thema's kijken. Vanuit het verleden, heden en de toekomst. 

Manoea, hoe ben jij tot deze naam gekomen?

Jaren terug -bij de start van mijn bedrijf - kon ik maar geen naam voor mijn bedrijf bedenken.

Ik wilde los zijn van het bedenken en juist een naam kunnen voelen, geboren laten worden. Dat de naam ingegeven mocht worden. Als fluistering & kraakhelder gegeven. Ik besloot het in de energie te zetten, dat de naam geboren mocht worden en in ene daar zou zijn. Gearriveerd en wel. En zo geschiedde ook.

 

Nachten kwam zij voorbij, onbewust. En toen was daar op een dag - vanuit het donker naar het licht - Manoea.

Ik vond het eerst maar gek, want het verwees niet direct naar wat ik deed of bijvoorbeeld naar mijn eigen naam. Maar ik voelde, dit is het. Dit is de naam. Het klopt. Ik kon het niet verklaren.

 

Manoea - healings en readings voor elke bijzondere ziel, was daar.

 

De betekenis van Manoea

Niet veel later - tijdens een cacao ceremonie - lag ik daar. Op de grond. Ik maakte een prachtige reis. Ik hoorde indigious geluiden, zag 4 palen uit de grond herrijzen en een adelaar al cirkelend hoog daar boven. Ik zag mensen, van lang, lang geleden. We vlogen elkaar in de armen. Een weerzien, zo liefdevol en helend. En tegelijkertijd zo verdrietig. We belandde in een cirkel, met vuur en oeroude kennis. Stamleden, allemaal vanuit het vorige leven. Het was zo emotioneel. En toen zag ik het, een ziel, mijn kind. Ze werd overleden in mijn armen gelegd. Het was een prachtig weerzien en afscheid. Geraffelde randen konden worden afgehecht. Pijnen verzacht en herinneringen gemaakt. Ik vroeg het kindje hoe ze heette.

Haar naam was Manoea. Alles viel op zijn plek.

Mijn bezieling, het bedrijf, alle kennis en het weten.